عنبیه شناسی IRIDOLOGY
در مجارستان در قرن نوزدهم ارائه شد، درعلم مطالعه عنبیه از ظاهر چشم و به ویژه عنبیه، برای ارزیابی سلامت روانی و جسمی استفاده میشود. درمانگر‌ها ادعا به تشخیص اختلالات گذشته و حال و پیشگویی آینده مشکلات به وسیله مطالعه رنگ، حالت و علایم عنبیه بیماران، دارنده آنها ادعا می‌کنند یک بیماری واقعی را تشخیص نمی‌دهند، بلکه تا جایی که امکان دارد, نقطه ضعیف موجود در بدن را از مشکلات (تهدید کننده) سلامتی و رشد، مشخص می‌کنند.
عنبیه‌شناسی گاهی اوقات به عنوان یک ابزار تشخیص اضافی به وسیله درمانگر‌های درمانهایی مانند هومیوپاتی و طبیعی درمانی، به ویژه در قاره اروپا به کار می‌رود.
تاریخچه
از قدیم الایام چشمان شفاف و درخشنده در ارتباط با سلامتی بوده‌اند. یک شکل عنبیه‌شناسی ممکن است بوسیله بقراط، پزشک یونانی در قرن پنجم میلاد به کار می‌رفته است، اما فقط در اواخر قرن نوزدهم تئوری عنبیه‌شناسی جدید برای اولین بار به وسیله یک پزشک مجارستانی به نام Ignats von peczely ارائه شد. در دوران کودکی، “ون پزلی” سعی می‌کرد تا یک جغد به دام افتاده را هنگامی که پایش شکسته بود، نجات دهد. در ان لحظه، او متوجه یک علامت تیره ظاهر در عنبیه جغد شد، که همانطور که پایش بهبود می‌یافت، به سفیدی می‌گرایید. وقتی “ون پزلی” یک پزشک شد، دوره زندگیش را اختصاص به طراحی بیماریهای بیماران از علایم موجود در عنبیه آنها داد.
در سال 1950 یک نقشه با تفصیل از عنبیه به وسیله یک پزشک اهل ایالات متحده به نام، برناردژنسون (Bernard Jensen) رسم شد. آن (نقشه) ابراز تشخیصی است که امروزه به وسیله عنبیه شناسان مورد استفاده است. )
معاینه چشم: تکنسین ممکن است از یک دوربین با عدسی مخصوص و کناره روشن برای تولید یک اسلاید عکاسی از هر عنبیه، استفاده کند. کناره‌ها بعداً روی یک صفحه وسیع برای تجزیه جزییات ظاهر می‌شوند.
نقشه عنبیه‌ها: هر عنبیه به دو بخش منطبق بر بحشهای مختلف بدن و سیستمهای بدن تقسیم میشود.
عنبیه راست (می‌گویند) نمایانگر طرف راست بدن است. می‌گویند عنبیه چپ نماینده طرف چپ بدن است.
مشاوره با درمانگر
یک عنبیه مشتمل بر هزاران پایانه عصبی است، و بنابراین عنبیه‌شناس مدعی است که به
هر عضو بدن مربوط میشود. عصب بینایی که در عنبیه منعکس میشود عکس‌العملی به اختلالات وجود در بدن را نشان می‌دهد که علامت یا بدرنگی بخش مربوطه درعنبیه‌ها را سبب میشود.
اولین مشاوره حدود 1 ساعت طول می‌کشد. یک متخصص عنبیه‌شناس از دوربینی برای تهیه اسلایدهایی از عنبیه‌های شما استفاده می‌کند، اما دیگر درمانگر‌ها ممکن است چشمان شما را به سادگی با یک افتا سموسکپ یا حتی یک مشعل (چراغ قوه) و یک ذره بین معاینه کنند.
الیاف شعاعی مردمک به دقت معاینه می‌شوند، چرا که حالت مزاجی عنبیه هستند. مثلاً می‌گویند علایم سفید، دلالت بر التهاب در عضو مربوطه به آن قسمت از عنبیه دارد، یک حاشیه تیره در اطراف عنبیه وجود “سموم” را آشکار می‌کند. اعتقاد بر این است که رنگ چشم، مربوط به مزاج میشود: می‌گویند کسانیکه چشمان آبی دارند، مستعد ابتلا به مشکلاتی مانند آرتریت، چشمان قهوه‌ای مستعد ابتلا به میزان کند متابولیک و عنبیه‌های مخلوط مستعد به ضعف گوارشی، می‌باشند. درمانگر هرگونه مشکلات تشخیص داده شده را با استفاده از (شیوه) درمانی که او با آن کار می‌کند، معالجه خواهد کرد یا شما را به یک متخصص ارجاع می‌دهد.
شواهد و تحقیقات
آزمایشات بالینی که از قبل انجام شده‌اند، نشان داده‌اند که عنبیه‌شناسی حتی وقتی بیماری وجود داشته است در تشخیص بیماری با شکست روبرو شده است. این آزمایشات شامل: یک مطالعه در انگلستان از تصاویر مربوط به عنبیه‌شناسی است که در درمانهای تکمیلی در پزشکی در سال 1996 گزارش شد، یک مطالعه که در سال 1988 در روزنامه پزشکی، بریتانیایی، از بیماری کیسه صفرا استفاده شده بود، و مطالعه از بیمارانی که بیماری کلیه داشتند و در روزنامه آمریکایی، ضمیمه پزشکی، بچاپ رسید.
http://www.nasrpakiman.com
